Historie
De eerste stappen
Boerdonk, april 1968. Een groepje kinderen komt onder leiding van Th. Gofers voor het pakhuis te Boerdonk bijeen. Voor een dubbeltje per man mag men meevoetballen. Beheerder van het potje: Rini Weijers. Inzet: een medaille, welke één van L. Kanters’ kinderen thuis stiekem mee heeft gepikt. Bij nadere bestudering blijkt deze medaille de eerste A-prijs van de vierjarige droogstaande koeien te zijn, behaald op de fokdag in Den Bosch; doch de lol is er niet minder om.
Men kiest twee leiders welke via het bekende voetje treden uitmaken wie het eerste mag kiezen. Vier jassen dienen als goals. Na ongeveer tien minuten zijn de partijen gereed en geeft Theo het eerste fluitsignaal. Er wordt driftig gekluifd op klompen, soldatenkistjes en sommigen hebben zelfs reeds voetbalschoenen. De wedstrijd is nog maar enkele minuten oud of pats, de eerste ruit ligt aan diggelen. Theo fluit de wedstrijd af, en iedereen maakt dat hij zo vlug mogelijk van de plek des onheils verdwenen is. ’s Weeks erop heeft men een weiland weten te vinden, alwaar opnieuw om de vetleren medaille gevoetbald zal worden.
Dit zo ongeveer zijn de eerste activiteiten, welke ertoe geleid hebben dat in juni 1968 door diverse personen van Boerdonk na de Hoogmis in Zaal de Visscher een vergadering belegd werd betreffende de mogelijheid in Boerdonk een voetbalvereniging op te richten. Op deze vergadering werd een voorlopig bestuur gekozen, bestaande uit Gerrit v.d. Rijt, Jan Penninx, Harrie v.d. Heijden, Theo Spaan en Martien Biemans. Door dit bestuur werd Gerrit v.d. Rijt als voorzitter gekozen. Spoedig hierna werd contact opgenomen met de voetbalvereniging te Erp, welke alle medewerking verleende zodat de junioren, welke reeds iedere week een dubbeltje betaalden, aan de competitie konden deelnemen onder de naam Erp B3.
Door het bestuur werd spoedig contact opgenomen met A. Bekkers en de gemeente, en dankzij hun medewerking werd via ruiling met de gemeente van A. Bekkers een terrein gehuurd aan de Veerstraat, welk terrein nog steeds in gebruik is. De eerste actie welke georganiseerd werd om de kas te spekken, was een bieractie met Boerdonk kermis. Netto opbrengst: fl. 200,00.
De officiële oprichting
Op vrijdag 13 februari 1969 werd de eerste officiële vergadering gehouden in het toenmalig clubhuis “D’n Hospes”. Hier werden de door het bestuur opgestelde statuten en bijgaand huishoudelijk reglement door de vergadering met algemene stemmen goedgekeurd, terwijl eveneens werd besloten de Koninklijke goedkeuring aan te vragen, teneinde daardoor de erkenning der vereniging als rechtspersoon te verkrijgen. Verder trad op deze vergadering het voorlopig bestuur volledig af, waarna het bij eerste stemming als definitief bestuur werd verkozen met eveneens G. v.d. Rijt als voorzitter. Tevens werd pastoor Westerlaken als geestelijk adviseur benoemd. Op deze vergadering bleek dat de vereniging reeds 37 senioren had en 30 junioren. Ook werd toen de contributie vastgesteld, welke werd bepaald op fl. 9,00 per jaar voor de junioren (tot en met 16 jaar) en fl. 12,00 per jaar voor de senioren. De overige inkomsten voor de club bestonden toen uit de opbrengsten van kaartavonden, welke toen reeds georganiseerd werden, een subsidie van de gemeenten ad. fl. 550,00 en de bijdrage van het clubhuis.
De accommodatie
Al met al genoeg om naast de normale kosten nog enkele vrachtwagens betonzand, cement en betonijzer te kopen. Met medewerking van diverse leden begon men met de vervaardiging van betonpalen en platen, en ziet alvorens de competitie van start ging had men een eigen gefabriceerd kleedlokaal, voorzien van alleen koud water, zodat bij eventueel verlies van Boerdonk de tegenstander toch een koude douche kreeg. Als trainers, tevens spelers fungeerden in de eerste jaren A. Slaats en W. v.d. Rijt, welke dat met succes deden want reeds het tweede jaar werd Boerdonk 1 kampioen. Een hogere klas dus. Weer meer eisen betreffende de accommodatie, en besloten werd dan ook op het trainingsveld een ‘lichtinstallatie’ te plaatsen zodat ook Boerdonk voortaan een lichtwedstrijd kon organiseren. Met andere woorden; voor de training was de verlichting voldoende, doch zeer zeker niet om te voetballen. Maar de kas was leeg en ook in Erp had men geen geld. Na twee jaar was het aantal leden dermate gestegen dat men zelfs een gediplomeerd trainer kon contracteren. Tonnie v.d. Elsen, oorspronkelijk keeper bij Sparta 1, werd benaderd en heeft toen deze functie 12 jaar vervuld, waarna hij enkele jaren weg te zijn geweest deze functie nogmaals 5 jaar heeft vervuld. Dat het aantal leden bleef groeien was leuk, doch in het weekend voetballen met 3 senioren en 4 junioren elftallen op één terrein werd toch teveel en in 1973 werd dan ook naarstig naar een tweede terrein uitgekeken. Na overleg met A. v.d. Tillaart kon men tegenover het bestaande terrein van hem grond huren en reeds dezelfde zomer werd het terrein ingezaaid en van een afrastering voorzien, hetgeen eveneens weer geheel door de leden zelf is gebeurd. Dit alles met een totale subsidie van de gemeente van fl. 5.000,00. Nee, de financiële positie van de club was niet rooskleurig, en men besloot dan ook maar naar een goedkope kantine uit te zien om op deze manier de inkomenssituatie te verbeteren. Toen Lieshout ook liet weten dat zij een nieuwe kantine ging bouwen en Boerdonk de oude voor fl. 500,00 over kon nemen, werd er niet lang getreuzeld. Met hamer en koevoet, tractor en platte wagen togen enkele leden naar Lieshout om onder toeziend oog van opzichter Theo Spaan deze kantine vakkundig te slopen en te Boerdonk opnieuw te plaatsen. Na ongeveer een maand stond het geraamte er prachtig bij. Helaas zou een stormachtige nacht bijna alles weer wegvagen, doch ook deze hindernis werd overwonnen zodat omstreeks maart 1975 de nieuwe kantine in gebruik kon worden genomen met als beheerdersechtpaar Theo Spaan en zijn vrouw Zus. Door de blijvende stijging van het aantal leden (in 1975 reeds 180) en de overige bijkomende werkzaamheden werd in 1976 besloten het bestuur uit te breiden naar 7 leden.
De zwarte plak
Het hoofdterrein moest helemaal opnieuw worden ingezaaid, terwijl er in september al op gevoetbald moest worden, met als gevolg dat er na een maand helemaal geen gras meer op stond en het veld al spoedig omgedoopt werd tot ‘de zwarte plak’. Deze zwarte plak werd iedere week keurig door Theo Spaan en Bert Brugmans geëgaliseerd en opnieuw uitgemeten, daar de lijnen iedere week verdwenen waren. Ook de penaltystip werd iedere week opnieuw uitgemeten, waarna men hierop een klad kalk deponeerde, welke spoedig verharde. En zo is het toen dan ook weleens gebeurd dat enkele spelers tijdens de rust de penaltystip een meter verlegden. Intussen werd wel ingezien dat een regeninstallatie broodnodig was, wilde men zulke velden in de toekomst voorkomen, en de verwachting was dan ook dat de gemeente spoedig hiervoor zou zorgdragen. Doch dit was een misrekening zodat men toen zelf tot de aanleg van de regeninstallatie is overgegaan, in de hoop dat de gemeente het hiervoor geleende geld zou terugbetalen in de vorm van een extra subsidie. Ook dit is altijd ijdele hoop gebleven.
Inmiddels deed in 1979 de ruilverkaveling ook in Boerdonk haar intrede en aangezien Boerdonk officieel nog geen kom had, vielen ook de sportterreinen in de ruilverkaveling. Was de financiele medewerking van de gemeente voorheen niet altijd verlopen zoals de vereniging zich dit wenste, bij de aanleg van het nieuwe sportterrein kregen we alle medewerking, met als gevolg dat in 1981 Boerdonk het mooiste sportcomplex had binnen de gemeente en één van de prachtigste in de omtrek. Een sportcomplex waar zowel de gemeente als de vereniging trots op waren en nog zijn.
In 1982 werden er nieuwe kleedlokalen gebouwd, waarbij de materialen door de gemeente werden betaald, terwijl de werkzaamheden door de eigen leden werden verricht. Een tegenvaller was later wel dat we daarna voor deze eigen gebouwde kleedlokalen fl. 5.000,00 huur per jaar aan de gemeente moesten betalen. Dat terwijl er ook nog een nieuwe kantine gebouwd moest worden daar de oude inmiddels door bouw- en woningtoezicht was afgekeurd. Dus werd er begonnen met de bouw van de nieuwe kantine, welke per 1 januari 1983 in gebruik werd genomen, en het sportcomplex dus echt helemaal af was. Op 11 juni 1983 vond de officiële opening plaats door de toenmalig burgemeester dhr. Smits van Ooyen. Het sportpark draagt de naam ‘De Kerveheester’. Op of in de buurt van het sportpark heeft namelijk vroeger een boom gestaan welke was ingekerfd en als grensaanduiding diende tussen Erp en Beek en Donk. Aldus de overleveringen van vroeger.
Toen het nieuwe sportpark gereed was, werden er ook een aantal dames enthousiast en zo werd de competitie 1985/1986 gestart met ook een dameselftal. Dit elftal heeft 5 jaren lang haar beste beentje voorgezet maar helaas is het elftal toen toch opgeheven, daar sommige leden inmiddels moeder waren geworden en het toch niet leuk vonden als de kinderen na de wedstrijd zeiden: “Mam, het was vandaag weer FC Knudde met je.”
Door de jaren heen heeft R.K.S.V. Boerdonk als club een stormachtige ontwikkeling ondergaan. In de zomers van 2003 en 2004 is het aantal kleedlokalen (inclusief twee scheidsrechterslokalen) uitgebreid tot acht en tevens is de kantine geheel vernieuwd. Het sportpark ligt er met haar verlichte parkeerplaats, een tweetal verlichte trainingsvelden en twee speelvelden prachtig bij. In 2009 is het 40-jarig jubileum gevierd. In de voorjaarsvergadering van april 2010 gaven de leden toestemming om het bestuur uit te breiden naar 9 leden. In de daarop volgende najaarsvergadering in september 2010 was de uitbreiding naar 9 bestuursleden een feit. Het bestuur heeft in 2013 weer een stapje terug gedaan naar 7 bestuursleden. De vereniging floreert met haar huidige aantal leden van ruim 330 leden; verdeeld over 6 jeugdelftallen, 4 seniorenelftallen, 1 dameselftal, 1 veteranenteam en uiteraard rustende jeugd- en seniorenleden. Op een inwonersaantal van ongeveer 800 in Boerdonk mag derhalve met een gerust hart gesteld worden dat R.K.S.V. Boerdonk haar bestaansrecht duidelijk bewezen heeft. De vereniging kan zich beroepen op een groot aantal vrijwilligers die de kurk vormen waar de club op drijft. R.K.S.V. Boerdonk: een club met een korte maar rijke historie en…….een club met toekomst!!!